Allah (c.c.) sağlık ve afiyet verince, bizim de ibadetlerimize daha sıkı sarılmamız gerekiyor, Rabbimize şükretmek ve hamd ü senalarda bulunmak için. İnsanlar nasıl çok küçük şeyler için bile birbirlerine minnet duyuyor ve teşekkür ediyorsa, bizim de verdiği her nimet için Rabbimize minnet duymamız ve şükretmemiz gerekli. İnşallah şükrümüzü dilimizden kalbimize indirebilir ve bu nedenle sevilmiş ve seçilmiş kullardan oluruz. “Ne kadar az şükrediyorsunuz!” hitabına muhatap olmayız inşallah.
Aslında şükür insanın kalbinde hissettiği bir duygudur, bu duygu kalbi kapladığında ibadetlerden aldığımız zevk-i manevinin artması beklenir. Şükür insanın yaşayışına artan zikirlerle yansır, insanın Allah ile olan dakikaları artar. Allah ile olan dakikalar artınca vuslata olan özlem artar. Kul rabbini arar ve zikrullahın seyrinde bulur.
