Geldim son kez senin kapına,
İlk kez kapıyı çalmadan girdim içeri..
Biliyorum bir anlamı yok senin için yazdıklarımın,
Bir çöp kadar değeri yok şiirlerimin..
Bu gelişim, senden gidişimin habercisidir..
Bu gidiş ise yeni bir doğuşun müjdecisidir..
Giderken açtığım beyaz sayfaları da sana bırakıyorum..
İçini ne kadar karartmışsın görmeni istiyorum..
Hadi bana inanmadın,
Hadi ben sana el kadar yabancıydım..
Bu gözyaşlarıma hiç mi acımadın..
Sanma ki yıkacak beni bu sırtımdan vuruşun..
Rehberin bir kargadır, bunu hep unuttun..
Şimdi nasıl temizleyeceksin kendini, yüreğini..
Ne kadar kırılsam da sana karşı,
Sen hep dualarımda olacaksın, hep kalacaksın..
Yüreğimin en mahrem köşelerinde..
Bu sevda burada bitmez demeyi ne çok istedim..
Sen ise hep direndin, bir selamı bile esirgedin..
Bahar düşlerimi şimdi öksüz çocuklara,
Yitik yüreğimin kanayan yarasını da sana bırakıyorum..
Ben, senden değil kendimden vazgeçtim..
Ölümün sessizliğine eşsiz bir seda ile girdim..
alıntı...
