Johannes Heinrich Abicht Kimdir? (1712-1804)
Alman düşünürüdür.
Felsefe sorunlarına eleştirici bir tutumla çözüm bulmaya, ahlak ile doğal hukuku bağdaştırmaya çalışmıştır. Volkstadt'ta doğmuş, Wilna'da ölmüştür.
İlk ve ortaöğrenimim doğduğu yerde, yükseköğrenimini ise Erlangen Üniversitesi'nde bitirmiştir. Önce ilk çağ felsefesiyle ilgilenen Abicht daha sonra Kant ve Reinhold'un görüşlerini benimsemiş ve sonraları onlardan ayrı bir yol tutmuştur. Abicht, 1796 yılında Berlin Bilimler Akademisi'nin açtığı bir yarışmaya, Leibniz-Wolff dönemi metafizik sorunlarıyla ilgili bir çalışma ile katılmış ve ödül kazanmıştır.
Abicht Erlangen Üniversitesi'nde felsefe okutmuştur. Arkadaşı Born ile beraber 1789-1791 yılları arasında Kant'ın felsefesini yayma amacını güden "Neues Philosophisches Magazin zur Erlanterung des Kantischen Systems" adlı bir dergi çıkarmışlardır. Abicht, felsefeye Kant'ın geliştirdiği sorunlar üzerinde çalışmakla, onlara yeni yorumlar aramakla girmiş, sonra bu yorumcu tutumu bırakarak ahlak ve doğal tüze sorunlarını incelemeye yönelmiştir. Ona göre doğal hukuk ile ahlak ilkeleri arasında, köken bakımından bağlantı vardır. Ahlakın değişmeyen, genel geçerlik taşıyan ilkeleri yalnız duyu verilerinden kaynaklanan bir bilginin ürünü değildir. Birtakım deney öncesi düzenleyici ilkeler de vardır. Bir bilgi varlığı olan insan, doğal olarak, özgürdür.
Onun uyması gereken kurallar dışa dayalı düşünce ilkeleridir. Bilginin iki kaynağı vardır: Biri duyularla sağlanan ilk verilerdir. Bu veriler anlayış gücünde işlenir, yeni biçimler kazanarak bilgiye dönüşür. Öteki kaynak ise düşünme yeteneğidir. Bu yetenekte, deney öncesi, birtakım ilkeler vardır.
Deney bilgisi, duyu verilerinin bu ilkelere göre düzenlenip biçimlenmesiyle geçerlik kazanır. Us, tek yol gösterici, denetleyici, düzenleyici yetenektir, yargı gücünün kaynağıdır. Bu nedenle bütün davranışların us ilkelerine uyması gerekir. Ahlaklı olmak us ilkelerine göre davranmaktır. Abicht istenç, doğal hukuk, mantık, ahlak, bilgi, metafizik konularında çalışmıştır. Bütün bu yapıtlarında, eleştirici bir yöntemin uygulandığı görülür.
Onun felsefe alanında başlıca özelliği de sorunların çözümünde eleştiriye ağırlık vermesidir