İL : İSTANBUL
TARİH : 17.04.2009
KONU : Hz. Peygamber ve Çocuk Sevgisi
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
ِفَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا
غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضَّوُا مِنْ حَوْلِكَ (1)
قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: مَنْ لَمْ يَْرحَمْ صَغِيرَنَا فَلَيْسَ مِنَّا
Muhterem Müslümanlar
Yüce Allah, Peygamber Efendimizi sevgi ve rahmetiyle kuşatmış (2), Allah’ın rahmeti sayesinde oluşturduğu İslam toplumunun her kesimiyle bir sevgi medeniyeti meydana getiren sevgili Peygamberimiz çocuklara özel bir şefkat ve sevgi göstermiş, “Küçüklere şefkat etmeyen bizden değildir” buyurmuştur(3). Onun çocuklara olan şefkati o kadar güçlü idi ki, bir çocuğun ağlamasına dayanamaz, ağlayan bir çocuk oldu mu namazı kısa tutardı. Buna mukabil secdede sırtına çıkan torunlarının hatırı için secdeyi uzatırdı.
Çağımızın pedagoji uzmanları çocukları sevgi yoluyla eğitme metodunu yeni yeni keşfederken Hz. Peygamber bu metodu bizzat uygulamış, öğretmiş ve öğütlemiştir. Çocuğun seviyesine inerek onun duygularını paylaşma noktasında “Küçük çocuğu olan, onun hatırı için çocuklaşın” buyurmuştur(4).
Hz. Peygamber yetin çocuklara karşı da daha bir hassasiyete sahipti değerli Mü’minler
Yetimi himaye eden kişi ile kendisinin cennette yan yana olacağı müjdesini vermiştir. Bir bayram günü bir grup çocuğun yanından geçerken içlerinden birinin diğer çocukların oyununa katılmadığını fark etti. Çocuktan yetim olduğunu, kendisine bakacak kimsesinin olmadığını öğrenen Sevgi Peygamberi ona “İster misin, Muhammed senin baban, Aişe anan ve Fatma da kardeşin olsun” buyurdu(5). Çocuk buna çok sevinerek bu müjdeyi arkadaşlarıyla paylaştı.
Sevgili Kardeşlerim
Hz. Peygamber çocuklara olan sevgisini sadece tavsiye ederek göstermiyor, aynı zamanda çocuklara bu sevgisini hissettiriyordu. Zaman zaman çocukları sever, başlarını okşar, oyunlarına ortak olur, aralarında yarışmalar tertip eder, yarışma sonrası çocuklar efendimizin boynuna sarılarak onun sevgisinden nasiplenirlerdi.
Bir gün Rasulullah (sav) Hz. Ali (ra)’in oğlu Hasan’ı öpmüştü. Yanında bulunan biri “Benim on çocuğum var, hiçbirini öpmedim” dedi. Rasulullah (sav) hayretle o zatın yüzüne baktı ve “Merhamet etmeyene, merhamet olunmaz” buyurdu(6). Bu vesile ile Anadolumuzun değişik yörelerinde yerleşmiş olan yanlış bir geleneğe değinmek istiyorum. Büyüklerin yanında babanın veya annenin çocuğunu öpüp sevilmesi ayıplanır. Hatta anne-babalar büyük aile ortamlarında çocuklarına sevgilerini gösteremeden evlatlarının yetiştiği görülür. Böyle bir ortamda yetiştirilen bir ailenin çocuğu kaza geçirir, hastaneye kaldırılır. Çocuğunu hastanede sağlıklı bulunca ona sarılıp öpen babaya evladım verdiği cevap ilginçtir: “Babacığım, bana sarılıp öpmen için kaza geçirmem mi gerekiyordu?”. Önümüzdeki hafta, ülkemizin her yerinde Kutlu Doğum haftası olarak kutlanacak.
Bizler çağdaşlık namına hayatımıza sokulmaya çalışılan olumsuzlukları eleştirdiğimiz gibi gerektiğinde yanlış gelenekleri de hayatımızdan ayıklamalıyız.
Anne-babanın çocuğunu sevmesi neden ayıp olsun, günah olsun! Sevgi çocuğun gıdasıdır, Aziz Cemaat! Onu gıdasından mahrum bırakamayız. Peygamberimizden ilham alarak çocuklarımıza sevgi göstereceğiz, fakat sevgimiz onları şımartmayacak, hoşgörümüz onları başıboşluğa itmeyecek.
Çocuklarımızı sadece sevgi ile bağrımıza basmak yetmiyor. Onlara ahlaki değerleri kazandıracağız. Sorumluluğunu bilen insanlar olarak yetiştireceğiz. İslami ve insani değerleri benimseyerek olgunlaşmalarına zemin hazırlayacağız. İşte o zaman sevgimiz, onların hayatında gerçek tezahürünü gösterecek, çocuklar bizim cennetimiz, biz onların cenneti olacağız.
Yüce Rabbimiz, çocuklarımıza güzel ahlak ve güzel gelecekler ihsan eylesin.
Dr. Adil ŞAHİN
Çemberlitaş Gazi Atik Ali Paşa Camii İ.H.
Fatih / İstanbul
-----------------------
1- Al-i İmran, 3/159
2- Al-i İmran, 3/159
3- Ebu Davud, Edeb, 58.
4- Deylemi, II, 136b.
5- Hayran, Kütüb-i Sitte, 7057.
6- Buhari, Edeb, 18
