MÜSLÜMAN VE ÇEVRE
قاَلَ اللهeُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ الْكَرِيمِ :
أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ﴾[1] صَدَقَ الله ُالْعَظِيمُ.
وَ قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله ُعَلَيْهِ وَ سَلَّمَ فِي حَدِيثٍ :
,الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ-[2] صَدَقَ رَسُولُ اللهِ فِيمَا قَالَ.
Kıymetli Müslümanlar!
Yaratıcımız olan yüce Rabbimiz, hem bizi kendi kontrolüne almış ve hem de, bizim kontrolümüze bir çok nimetlerini vermiştir. Anlaşılacak şey o ki; hiçbir şey boşuna yaratılmamış ve başı boş bırakılmamıştır.
İşte, biz insanların kontrolüne verilip te, sorumlu olduğumuz konulardan bir tanesi de, içinde yaşadığımız dünya ve dünyada tasarrufunda bulunduğumuz varlıklardır.
Gerek muhatap olduğumuz insanlar, gerek hayvanat âlemi, gerek canlı cansız bir çok yaratık; bizlere emanet ve faydalanmamız için Rabbimiz tarafından bahşedilen birer nimettirler.
İşte, bu nimetleri keşfedebilmek için gözümüzü iyi açıp çevremize çok iyi nazar etmeliyiz.
ALLAH’ın yarattığı nimetlerin iyi ve temiz olanlarıyla hayatımızı geçirmek bize ne kadar fayda verirse; kötü ve pis olan varlıklar bize bir o kadar zarar verecektir.
Hayatımızdaki helâl ve temiz varlıklar, dünya ve ahiretimizi imar ederken;haram ve çirkin işler, ahiretteki nasibimizi azaltacaktır.
Değerli Mü’minler!
“Bana arkadaşını söyle, sana, kim olduğunu söyleyeyim” sözünden anlayacağımız gibi, muhatap olduğumuz insanlar ne ise, bizlerde onlarla aynı sınıfa dahil oluruz.
Onun için, eğer iyi ve iyilerden olmayı istiyorsak, tek taraflı çıkarları bir kenara bırakarak; bizleri İslâmi hayata götürecek çevreler edinmeliyiz. Aynı ölçüde bizi İslâmın güzelliklerinden uzaklaştıracak bir çevreyi de, menfaat limiti ne olursa olsun terk etmeliyiz.
Unutmayalım ki, “Kişi sevdiğiyle beraberdir” [3] eğer ki çevremiz hayırlı bir çevreyse, o hayırlardan bizlerde payımızı alırız; yok eğer kötü bir çevrenin kervanında yol alıyorsak, onların kötülük ağları, mutlaka bizleri de yakalayacaktır.
Kıymetli Müslümanlar!
İslâmi akidelere uymayan her kötülük, bizler için de kötülüktür. “Günahların ve kötülüğün bana bir zararı olmuyor” diyemeyiz. Hırsızlık, içki, kumar, faiz ve yalan… gibi kötülük hasletleri, aslında toplumun her ferdine zarar vermektedir. Bunların sağlayacağı ufak menfaatler, “Ebedi hayatın” güzelliklerini kaybettirecek düşmanlardır.
Bir bardak zehirli su içmek kısa süreli olarak susuzluğu giderse bile; o suyun, faydadan çok zararının dokunacağını hepimiz iyi biliriz.
Onun için “Ben kötülüğü yaptım, bana bir şey olmadı” demek, insanın kendisini aldatmasından öteye geçmeyecektir.
İyiliğin ve kötülüğün tayininde, ALLAH’ın ve Resulünün emir ve nehiyleri tartışılmaz ölçülerimiz olmalıdır.
Değerli Cemaat!
Evimizde, işyerimizde, cadde ve sokaklarımızda, kısaca nerede olursak olalım, ALLAH’ı, Peygamberi ve insanlığı unutturacak her şeyden uzak duralım.
Daima doğrularla beraber olarak, ayet-i kerimedeki: “Emr olunduğun gibi dosdoğru ol!” [4] ilkesine bağlı kalalım.
Unutmayalım ki, ilişkide bulunduğumuz her şeyden, zerre kadar hayırlı ve zerre kadar şerli işlerden hesaba çekilecek ve tasarrufunda bulunduğumuz canlı ve cansız varlıklar bizden hak ve hesap soracak.
Bizler tokken; çevremizdeki açlar bizden hesap soracak, insanlara zararlı hale getirdiğimiz tabiat varlıkları bizden hesap soracak, iyi olmaya çalışan insanları, kötü emellerimize alet ettiğimiz için, o insanlar bizden hesap soracak.
Yarın, ALLAH’a hesap vereceğimizi düşünerek çevremize sahip çıkalım. Çevremize, ALLAH’ın birer ayeti ve emaneti olarak değer verelim.
Muhterem kardeşlerim!
Hutbeme, ALLAH-û Tealâ’nın şu kurtuluş çağrısıyla son veriyorum: “Sizden hayra çağıran, iyiliği emir ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun. İşte bunlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.” [5]
أَلاَ إِنَّ أَحْسَنَ الْكَلاَمِ وَ أَبْلَغَ النِّظاَمِ...
