Ha sensizlik, ha ölüm...
"buyaşında ne gördün?" diye başlar, intiharvari ruh halimin gerçekliğine,dalga geçer bi imayla bakan büyüklerin sözleri...ama bilmezler, içimdeki sen hasretini...bilmezler...
bakarken yükseklerdenbu şehrin alçaklarına, alçaklar gördü gözlerim, aşktananlamayan...senin gözlerini hiç görmemiş, kendini insan sayanlar...
yağmurlaryağıyor ince ince bu şehre ve ıslanmıyorum...yüreğim gitti buralardan,gittiğin tarafa doğru...gözlerim ağlamaklı, senin gözlerin aklımageldikçe...saçların...saçlarına dokunuşlarım var aklımda...acıçekişlere, sensizliklere ne gerek var? gel be güzel gözlüm...gel bitanem..ağlamasın bu yürek...vazgeçmesin yaşamaktan..gel canım...sözlerimiz vardı...
gözlerim ağlamaklı, inatla bekliyorum seni,yazarken, ve gölgem sigara içerken, masanın üzerinde...ağlarken, veintiharı düşünürken, en soğuk anlarımda...gaybana geceler, bitsinartık...karanlıklar tükensin..güneş doğsun sabahları...ısınsın içim,olduğunu bilerek senin bir yerlerde...ama ne bir mektup ne bir haber...o kadar yoksun ki, artık ölümler beni bekler yanıbaşımda...ha senolmamışsın, ha hayat...
alıntı...
