https://www.tesetturforum.gen.tr/anilar_hatiralar/yemek_yesem_yurumek_zorunda_kalacam_yemesem_ac_kalacam-t29422.0.html;msg135646üstteki linkte başımdan geçen anının başlangıcı yer alıyor arkadaşlar
gelelim devamına çıktım akyokuşa beyşehir antalya yoluna dedim geçen bir araba durur arabalar öyle hızlıki kimsenin duracağı yok bende inatçı biri olarak inat yaptık kimseye el etmiyecem yürüyecem diye koyuldum yola saatler geçiyor yoruluyorum acıkıyorum yollarda yol dediğimde dağlık tepelik alanlar
mevye falan bulup yiyorum derken 8 saattir yoldayım arkadaşlar artık hava kararmasına 2 3 saat vakit kaldı bir an evvel ilçeye eve varmam gerekli.
kızdım insanlara öylesine kızdımki anlatamam bir insan evladı kalmamış biride durmadı alalım şunu gittiğimiz kadar götürelim demedi. derken
Bir çoban gördüm ki Allahım yaşıyorsa o adamı bana bir kere daha göstersin vefat ettiysede mekanı gani gani cennet eylesin o çobanın Hatta mevlam benim sevaplarımdan alıp ona yüklesin neyse gelelim çobana yoldan yürürken çoban seslendi Yiğenim ne yapıyorsun sen buralarda dedi durumu anlattım insanlar insanlıktan çıkmış biri dahi almadı yürüdüm dedim ah oğlum ne yaptın sen dedi
Açmısın dedi dedim dayı açım Allah için açım çoban dayı bana yarım köy ekmeği ve peynir verdi belliki kendi erzağıydı yedim biraz kendime geldim
dur şimdi sana bir araba durduralım dedi bir kaç deneme duran yok derken birisi geldi ayağımızın ucunda durdu meğerse durmak zorunda kaldı benzini bitmiş çoban dayı şu çocuğuda beyşehire götür demeye kaldı adam benzin yok dedi bir şekilde benzin bulundu götürdüler beni beyşehire.
İşte burda anlatmak istediğim ben değil o adını sanını kim olduğunu bilmediğim çoban dayıydı o dayımdan Allah sonsuz sayılarca defa razı olsun Allah onun sülalesine genişlik bolluk rahmet bereket versin o ve onun gibi kim varsa. okuyan arkadaşlar sizlerede çok teşekkür ederim .