Evet, yanlış okumadınız.
Fakîr kardeşiniz, daha önce de muhtelif yerlerde ve muhtelif vesîlerlerle sözlü olarak dile getirdiği gibi, şimdi de burada, Vakit gazetesindeki sütununda resmen “Başörtüsüne hayır!” kampanyasını başlatıyor ve hepinizi bu kampanyaya canla başla katılmaya davet ediyor!
Yazımın başlığını görür görmez kaşlarını çatan kardeşlerimi görür gibi oluyorum. Ne olur, sözün sonunu beklemeden sizi suizann günahına düşürecek bir karar verme konusunda acele etmeyin.
“Ağaçlara bakmaktan ormanı görememek” diye çok ibretli bir söz vardır, ayrıntıyla meşgul olup ya da edilip, bütünü/esası/aslî olanı gözden kaçırmak mânâsında. Kuşku yok, ayrıntı çok önemlidir, hakikatlerin çok büyük bir kısmı ayrıntılarda gizlidir ama ayrıntılar ancak, ecdâdın o güzel deyişiyle, “mütemmim cüz”ü oldukları “bütün”le birlikte mânâ, değer, dolayısıyla da önem kazanırlar. Mazlûm ve mahzûn ülkemizde yıllardır oyalanıp durduğumuz, daha doğru bir deyişle oyalandırılıp durduğumuz “başörtüsü” meselesi de Âlemlerin Rabbi Yüce ALLAH’ın, celle celâluhu, kadın-erkek, bütün Mü’mine ve Mü’min Müslüman kullarına emrettiği, ar, hayâ ve edebin dışa yansıyan, deyim yerindeyse, “ete kemiğe bürünmüş hâli” olan “tesettür”ün, yani “edeben örtünme”nin “mütemmim cüz”üdür yalnızca. Mü’mine Müslüman hanımefendiler için başörtüsüz tesettür, muhakkak ki eksiktir. Ama münhasıran “başörtüsü” örtmek İslâmî “tesettür”ün ne amacı, ne de ifadesidir. Bütün Mü’mine ve Mü’min Müslümanların azamî titizlik göstererek riayet etmekle mükellef oldukları İslâmî “tesettür”, Hak Dîn’in tartışma götürmez gereklerinden biri olduğu içindir ki, her şeyden önce mâneviyâta ait bir meseledir. Ve yine Hak Dîn’in özü, merkezi ve ekseni tevhîd olduğu içindir ki, madde mânâdan, “zarf” “mazruf”tan ayrı ve bağımısız değildir, asla olamaz. Bir başka deyişle Mü’mine ve Mü’min Müslümanın fizîkî varlığıyla dışa vurduğu, giyim-kuşamından, konuşma üslûbuna, davranışlarına kadar her şey mâneviyâtının bir tezahürüdür, olmak durumundadır. Ve tevhîd -bunu bilmek, anlamak, idrâk etmek için ille de ulemâdan olmak gerekmez, şuurlu bir imana sahip olmak yeter de artar bile- yalnızca madde-mânâ bütünlüğünü değil, mutlak mânâda birlik-bütünlüğü ifade eder ki, “denge” ve “insicâm” bu birlik-bütünlüğün olmazsa olmazıdır. Nitekim şerefli ecdâdımız tevhîd şuurundan yoksun bir hayat tarzının kaçınılmaz bir şekilde yol açtığı her türlü insicâm bozukluğunu “Altı kaval, üstü şişhane” deyimiyle tenkid etmiştir.
Mahzûn ve mazlûm ülkemizin seküler ve de laikperest câmiası, neredeyse düşman bayrağı muamelesi yaptığı “başörtüsü”ne, münhasıran ona, mütemadiyen vurgu yaparak, “başörtüsü”nü, “mütemmim cüz”ü olduğu İslâmî “tesettür”den tamamen kopartmıştır. İşin en kötü tarafı mezkûr câmianın “başörtüsü” etrafında koparttığı yaygara yüzünden mazlûm ve mahzûn ülkemizin dînine titiz Mü’mine ve Mü’min Müslümanları da giderek münhasıran “başörtüsü”ne odaklanmaya başlamışlardır. Hem de öylesine ki “başörtüsü meselesi”, “başörtüsü dâvâsı” gibi asıl meseleyi, asıl dâvâyı çarpıtıcı ifâdeleri dillerine iyice dolamışlardır. “Başörtüsü”nü İslâmî “tesettür”den böylesine soyutlayan sapkın anlayışın yol açtığı iki büyük tehlike vardır: Birincisi, “başörtüsü” örtmenin İslâmî “tesettür” açısından “yeterli”(!) zann ve de kabul edilmesi –ki yürek parçalayan sonuçlarına her geçen gün daha da abesleşen örneklerle caddede-sokakta bile şahit oluyoruz; İkincisi, “mütemmim cüz”e karşı olmanın “bütün”e karşı olmakla aynı mânâya geldiğinin gözden kaçması! O “bütün” ki, Hak Dîn sözkonusu olduğunda, “zarf”ı ve “mazruf”u aynı oranda kapsar, yani “zarf”a karşı çıkmak “mazruf”u da, en hafifinden “gereğince ciddiye almamak” mânâsına gelir.
Gelin, ey benim başımın tâcı gözümün nûru Mü’min ve de Mü’mine Müslüman kardeşlerim, bundan böyle şu “başörtüsü” kelimesini kullanmayarak onun İslâmî “tesettür” yerine ikame edilmesine karşı çıkalım; “Başörtüsüne hayır! İslâmî tesettüre evet!” diyelim ki, artık maskeler düşsün, ak ile kara bariz bir şekilde ortaya çıksın!
Müteyakkız olun, müteyakkız kalın!
M.Engin Noyan
