Nerdesin Gül Yüzlüm...Nerdesin Sultanım

[GoNCaMsıN]

Ya MuhammedVahiy geldi ilk oku diye
Herşey okuyarak başladı önce
İslamiyet yayıldı bir uçtan öteye
Ya Allah Ya Muhammed diye

Din öğretiyordu bize sevmeyi
Muhammed çağırıyordu kardeşliğe bizi
İnletiyordu yeri göğü ezan sesleri
Ya Allah Ya Muhammed diye

Yanıyor kavruluyorduk İslam aşkıyla
Din döndürmüştü bizi iman eden kula
Tek inancımız tek duamız Allaha
Ya Allah Ya Muhammed diye

Arasında kalmıştık müşriklerin
Üstünlüğü kurtardı bizi Muhammedin
Aşk ve şevk ile yaşanmalıydı bu Din
Ya Allah Ya Muhammed diye

Çarpıştık müşriklerle bir ezan vakti
Gösterdik dinimizin yüceliğini
Kabullendiler tek Resullah Muhammedi
Ya Allah Ya Muhammed diye




Ey SevgiliGelir misin rüyama bir kez göreyim cemalini
Engelliyor günahlarım gül yüzünü görmeyi
Arzum ahirette cennete seninle girmeyi
Ne olur biraz gül bana Resul-ü Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Sensiz dünya zilletle boğuluyor
Asr-ı saadet günleri hasretle çekiliyor
Toplumun ahlakı gitgide çöküyor
Ne olur biraz gül bana Habib-i Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Geceler karanlık, yokluğunda her saniye
Ay doğmuş, güneş batmış ne çare bu çileme
Tutamazsam elini sırat üzerinde
Ne olur biraz gül bana Nebi-î Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Bir bilal olamadım ezanın için
Çıkıpta sahraya, kavrulmadı ayağım elim
Sen varken, sensiz olmak bilmem niçin
Ne olur biraz gül bana Resul-ü Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Seni anar Ya Muhammed Kubbe-i Hadra
Yoktu keder yoktu zulüm asr-ı saadet zamanında
Kapılar aralanıyor karanlıklar ortasında
Ne olur biraz gül bana Resul-ü Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Sel olur göz yaşlarım, ismini duyunca
Tebessümün de ne hoştur ukbada
Şefaatini eksik eyleme mahşer anında
Ne olur biraz gül bana Resul-ü Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Alemlere rahmetsin nurun ile
Kalplere düstursun ahlakın ile
Salat-u selamlar sanadır Ya muhammed
Ne olur biraz gül bana resul-ü Kibriya
Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa(S.A.V)



Allah Derim

    Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
    Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
    İsterseniz hayat aşını verin;
    Sayılı nimetler bal olsa yemem!

    Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
    Ebedi oluşun urbası kefen!
    Kursa da boşluğa asma köprü, fen,
    Allah derim, başka hiçbir şey demem!