Ey mukaddes söz,
Sen ki yaratıcının emaneti,
Sen ki iki kapağının arasında bize hayatı öğreten...
Sen ki benim yoldaşım,
Sen ey asil dost!
Kabul ettin mi beni dostluğuna?
Sen ki gece mi gündüzü mü birleştiren,
Sen ki bana zaman mefhumunu unutturan,
Sen ki sevindiğimde buseler kondurduğum,
Sen ki gizli gözyaşlarımın ev sahibi...
Dostluğuna kabul ettin mi beni?
Seni anlayamadım belki,
Seni yaşayamadım,ama bilki sensiz yaşayamam...
Sen ki kokunu içimde hissettiğim,kokunla irkildiğim..
Nurunla aydınlanmak istediğim,
Beni bırakma,beni unutma..
Tacını giymek istiyorum,belki layık değilim ama..
Dile geleceğin günü bekliyorum şimdi.
Bana şefaat edeceğin günü...
Geçirdiğimiz yıllar hürmetine.
Beni orada yalnız bırakma..
Sana ihtiyacım var ey kutlu dost!!!
O''na ihtiyacımız var arkadaşlar...
e hadi durmayın o zaman...
