Geçenlerde Stephen Glenn'den ünlü bir araştırmacı bilim adamı hakkında bir
öykü dinledim.Bu bilim adamının tıp konusunda yeni ve çok önemli buluşları
olmuştu.Bir gazete muhabiri röportaj yaparken kendisine,ortalama bir
insandan nasıl olup da farklı ve yaratıcı bir insan olduğunu
sormuş.Kendisini diğerlerinden ayıran özelllik neymiş ?
Bilim adamı bu soruyu "iki yaşındayken annemin yaşattığı deneyim nedeniyle"
diye yanıtlamış.Bilim adamı buz dolabından süt şisesini çıkartmaya
çalışırken,şise elinden kayıp yere düşmüş ve ortalık süt gölüne dönmüş.
Annesi mutfağa geldiğinde,ona bağırmak,söylenmek ya da onu cezalandırmak
yerine : "Robert,ne kadar güzel bir hata yaptın !Daha önce bu kadar güzel
bir süt gölü görmemiştim.Evet,olan olmuş.Şimdi birlikte burayı temizlemeden
önce biraz yerde süt oynamak ister misin ?" demiş.O da eğilip oynamış yere
dökülen sütle.Birkaç dakika sonra annesi "Robert ,bu tür bir şey
yaptığında,bunu senin temizlemen ve her şeyi eski haline getirmen
gerektiğini biliyor musun ? Bunu nasıl yapmak istersin ? Bir sünger mi
kullanalım,yoksa bir havlu ya da bez mi ? Hangisini istersin? " demiş.Robert
süngeri seçmiş ve yere dökülen sütü temizlemişler.
Daha sonra annesi "Biliyor musun, burada yaşadığımız olay senin iki minik
elinle bir süt şisesini taşıyamadığın kötü bir deneyimdi.Şimdi arka bahçeye
çıkalım ve şiseyi suyla doldurup,senin dolu bir şiseyi düşürmeden taşımanı
sağlayalım" demiş.Küçük çocuk şişeyi boğazından iki eliyle
tutarsa,düşürmeden taşıyabileceğini öğrenmiş.Yapılan hataların yeni
birşeyler öğrenmek için güzel fırsatlar olduğunu anlamış.İşte bilimsel
araştırmalardaki deneyler de bu temele dayanır zaten.
Bir deney başarısız olsa bile,o deneyden çok değerli bilgiler elde edilir.
Jack Canfield
kaynak : "çocuklar ne ister" yazar : Canten Kaya-Selim Uzunoğlu
