Sultan II. Mahmut zarif şair İzzet Molla'dan pek hoşlanır onunla şakalaşırmış.
Bir gün Balmumcu Çiftliği'ne giderken onu da saltanat arabasına almış, birkaç kelam sohbetten sonra sırf onu söylendirmek için camsız bir gözlük çerçevesi hediye etmiş.
Molla hediyeyi aldıktan sonra teşekkürler eşliğinde gözüne takmış, başını uzaklardaki mezarlıklara doğru çevirip güya bir taş okuyormuş gibi yüksek sesle hecelemiş:
- Hüve'l-Hallaku'l-Baki... El-Merhum....
Padişah o sırada takılmış:
- Maşallah Molla, pek uzakları bile okuyorsun...
Molla taşı gediğine koymuş: - Hünkarım, bir de camları olsaydı, Levh-i Mahfuz'u okurdum ya!..
