Insanda hem akil ve iman vardir, hem de nefis ve seytan... Her ikisi de insani yonlendirme gorevini yuklenmislerdir. Bu sebeple insan ya aklinin, imaninin yonetiminde kalir ya da nefsinin ve seytanin etkisinde.
Bilinen bir gercektir ki, kimse aklinin, imaninin yonetimini birakip da nefsinin ve seytaninin etkisine girmek istemez. Cunku akil ve imanda kotuye yonlendirme yoktur... Ama buna ragmen zaman zaman aklinin, imaninin istemedigi, ama nefsinin ve seytaninin arzuladigi yanlislari da yapar insan.
Nicin yapar bu yanlislari? Cunku nefsini ve seytanini besleyip kuvvetlendirmis, onun baskisi altina girmis de onun icin...
Iste hayatta butun mesele burada. Beslenme meselesinde!..
Sayet nefsini ve seytanini gunahlarla, haramlarla besliyor, onlari kuvvetlendirip azginlastiriyorsa, artik bu kimsenin akilli, imanli olmasi yeterli degildir. Akli tasvip etmemesine, imani riza gostermemesine ragmen gunahlara yonelir, yanlislari yapar. Hatta bu gunahlara aklindan, imanindan feryatlar yuksele yuksele suruklenir gider. Cunku nefsi ve seytani oylesine beslenip azginlasmis ki, artik imanini da, aklini da dinlemez hale gelmisler. Bu yuzden surukleye surukleye goturur zayif kalmis iman ve akil sahibini.
Oyle ise aklin, imanin tasvip etmeyecegi yanlislara dusmemek icin nefsi ve seytani gunahlarla, haramlarla besleyip de azginlastirmamak gerekmektedir.
Gunumuzde nefsi ve seytani besleyen mevsimlik gunah vasati oldukca fazladir. Kendinizi korumaya almadiginiz takdirde nefsi ve seytanin beslenmesi soz konusudur. Hatta okudugunuz bazi yayinlar, sokaktaki ve ekranlarda seyrettiginiz bazi goruntuler nefsi ve seytani azginlastirmak icin yeterlidir. Sayet kullanimda sinir koymadiginiz bilgisayariniz da devreye girmisse besleme daha da korkunclasir...
Bir de bakarsiniz ki, imanindan, aklindan suphe etmediginiz saglam kimseler bile gunahlara maruz... Direnememis, dayanamamis, suruklenmis... Cunku nefsi beslenmis, seytani kuvvetlenmis... Beslenip kuvvetlenen, zayif kalani elbette bogar, isyan bayragini da ceker. Onun icin soylemis Muceddidu’z-zaman meshur sozu :
- Her bir gunah icinde kufre gidecek bir yol vardir !
Tovbe, istigfarla o gunah silinmezse sonuc bagimlilik halini alir... Ilerisi cehenneme varan bir yol olur... Kuvvet meselesi bu. Hangileri kuvvetleniyorsa o hakimiyetini surdurecek, etkisini gosterecektir insanda. Akil ve iman mi, nefis ve seytan mi?
Demek butun mesele, besleme meselesindedir. Iman mi besleniyor helallerle, sevaplarla, ibadetlerle? Nefis mi besleniyor haramlarla, gunahlarla, cigirindan cikmis goruntulerle...
- Iste bunun icin arkadas muhim, bunun icin cevre muhim. Bunun icin okunan gazete, kitap, dinlenen radyo, seyredilen televizyon, gidilen sohbetler muhim. Neyi besliyorlar, akli ve imani mi, yoksa nefsi ve seytani mi?..
Unutma, hangisini besliyorsan hayatin onun yonlendirmesindedir. Hatta sen istemesen de...
Simdi dusunme sirasi bizde: Neyi besliyoruz, akli ve imani mi, nefsi ve seytani mi?
Meshur sozun ikazini da unutmayasiniz.
alıntı
