867) Zeyd îbn Selâm'dan rivayet edilmiştir:
Bana Abdullah el-Hevazinî yani Ebu Amir şunu anlattı: Rasulullah'm (sav) müezzini Bilal'le karşılaştım ve:
-Bilal! Bana Rasulullah'm (sav) yiyecek ve içeceğinin neler olduğunu anlatır mısın? dedim Bilal:
-O'nun azıcık bir malı vardı ki, Aziz ve Celil olan Allah O'nu peygamber olarak gönderdiğinden beri, şu gününe kadar, o malın idarecisi bendim
Müslüman birisi O'na gelip de, O'nu çıplak olarak görünce, bana borç para bulmamı emreder, ben de bir burde satın alır, onu o fakire giydirir, ayrıca onu doyururdum
Bir defasında müşriklerden birisiyle karşılaştım O:
-Bilal! Benim maddi gücüm yerinde Ancak benden borç alabilirsin, dedi ve ondan borç para aldım
Bir gün, abdest alıp ezan okumağa kalkınca, bir grup tüccarın a-rasındaki o müşrik beni görüp:
-Ey Habeşli! dedi Ben de:
-Buyur, dedim Asık bir suratla karşıma çıkıp kaba bir şekilde: -Ne kadar süren kaldığını biliyor musun? dedi Ben de: -Kısa bir zaman var, dedim O:
-Sadece dört gecen var Sendeki paramı alacağım Çünkü ben sana verdiğimi, senin ve arkadaşının üstünlüğünden dolayı vermedim Fakat sana, benim kölem olman ve bundan önceki gibi sürüyü otlatman için verdim, dedi
Başka insanlar gibi benimde canım sıkıldı Namaz için ezan o-kudum Yatsıyı kıldığımda, Peygamber (sav) ailesinin yanma döndü Yanına girmek için izin istedim Girmeme izin verdi Şöyle dedim:
-Ya Rasulellah! Babam ve annem sana feda olsun! Sana, kendisinden borç aldığımı söylediğim müşrik şöyle şöyle dedi Sende benim namıma ödeyeceğin birşey yok Bu, yüz kızartıcı birşey Benim, müslü-man olan bazı mahallelere gitmeme izin ver Belki, Allah, Rasulü'ne benim namıma ödeyeceği bir şeyi lütfeder
Çıktım ve evime geldim Kılıcımı, mızrağımı ve ayakkabımı başımın yanma koydum Yüzümü ufka yönelttim Devamlı uyuyup uyanıyordum (Geceleyin borçlu olduğumu düşününce uyanıyordum) Nihayet sabahın ilk aydınlığı belirdi Kalkıp gitmek istedim Koşan bir insan:
-Bilal! Rasulullah'a (sav) icabet et diye sesleniyordu
Yola koyuldum ve O'na geldim Bir de ne göreyim! Üzerinde yük-leriyle birlikte dört deve Bana:
- "Müjde! Allah sana ödeyeceğin borcu gönderdi" dedi Allah Ta'âla'ya hamdettim
- "Çöktürülmüş dört deveye rastlamadın mı?" dedi Ben: -Rastladım, dedim
- "Develerin hem kendileri hem üzerindekiler senindir Develerin üzerindekiler Fedek büyüğünün hediye ettiği giyecek ve yiyeceklerdir Kalk, borcunu öde" dedi
Dediğini yaptım Develerin üzerindeki yüklerin bir kısmını indirdim Daha sonra onları bağlayıp sabah ezanını okumağa gittim Rasu-lullah (sav) namazı kılıdınnca, Baki'a gittim Parmağımı kulağıma koyup: Rasulullah'tan (sav) borç isteyen varsa gelsin, diye seslendim
Devamlı satıyor ve ödüyordum Nihayet, Rasulullah'm yeryüzünde hiç borcu kalmadı Yanımda iki veya bir buçuk okıyye arttı
Gündüzün çoğu geçtikten sonra mescide gittim Bir de baktım ki, Rasulullah mescidde tek başına oturuyor Ona selam verdim Bana:
- "Yanındakiler ne oldu?" dedi Ben:
-Aziz ve Celil olan Allah, Rasulullah'm (sav) borcu olan herşeyi ödedi Geriye hiçbirşey kalmadı, dedim Rasulullah (sav):
- "Biraz arttı mı?" dedi Ben:
-Evet, iki dinar arttı, dedim Rasulullah (sav):
- "Beni o iki dinardan kurtarmaya bak Sen, beni o iki dinardan kurtarmadıkça, ailemden hiçbirinin yanına girmeyeceğim" dedi
Bizim yanımıza hiç kimse gelmedi O, sabah oluncaya kadar mes-cidde kaldı, ikinci günde devamlı mescidde kaldı Günün sonuna doğru, iki yolcu geldi Onları götürüp üzerlerine elbise giydirdim ve karınlarını doyurdum Yatsıyı kıldıktan sonra bana:
- "Yanındaki ne oldu?" diye seslendi Ben de:
-Allah seni ondan kurtardı, dedim Bunun üzerine tekbir getirip kendisinin ölmesinden korktuğu için -ki bu onda devamlı vardı- Allah'a hamdetti Daha sonra onu takip ettim Hanımlarına geldi, tek tek onlara selam verdi Sonunda geceyi geçireceği odaya girdi
İşte senin bana sorduğun şey budur [8]
