Benim Dostum Yaradanım!

[Ç.Ö.Y]

Temiz bir sayfayı çevirdi gönlüm
Eyvallah ettiklerim hep kördüğüm
Boyun eğmesem, göremezdi gözüm
Vardır elbet birçok çözüm,
Ama kaçmayı tercih etti gönlüm

Değerleri yok olmuş insanların
Değersizmiş bütün inandıklarım,
Yolumda dost sandıklarım.
Hatta yol sanıp yürüdüğüm patikamın,
Kıymetsizmiş taşları ben anlamadım.
Bulut sandığım pembeliğin,
sırrı yokmuş ben anlamadım.

Renksizmiş dünya sandığım,
Asılsızmış uğruna ağladıklarım
İçi boşmuş aslını sorduklarım
Gözü varmış insanların,
Tamamını aşırmışlar umutlarımın.

Şimdi gözlerimi gerçeklere açtım
Beyazmış rengi bulutların,
Kurşunî veya karasıymış zindanın.
Yardım edeni olmazmış insanın,
Anladım benim dostum,Yaradanım.

Çırpınmaktan bitap kanatlarım
Kendimi Rabbin kucağına bıraktım,
Demlensin diye gözyaşlarım.
Sonunda anladım,
Benim dostum, Yaradanım…
Ç.Ö.Y

[Jackif]

çok güzeL bi şiir eLine sağLık kendini güzeL ifade etmişsin yanLız kıtaların son mısraLarı akıcıLığı bozuyor gibi.. devam..

[gözyaşı]

çok güzelmiş..Kaleminize ,yüreğinize sağlık...++

[Ç.Ö.Y]

Allah razı olsun bunlar eski şiirlerim artık yazmıyorum ne yazıkki 

[Jackif]

iLham perini mi kaybettin sen de..

[Ç.Ö.Y]

Tam olarak perimiydi bilemem ama çok büyük bir değerimi kaybettim 

[sahra cold]

Teşekkürler Ç.Ö.Y 

[Ç.Ö.Y]

Rica ederim sahra kardeşim

[Jackif]

geçmiş oLsun umarım Allah daha güzeL değerLer verir sana ..

[Ç.Ö.Y]

Amin..Aslında kendim değerim başkasına gerek yok 

[Jackif]