El, Kalem ve Kağıt
Bir aracıydı…
Ve hala yazarım sana onlarca ağıt…
El, Kalem ve Kağıt…
Ben kağıt diyemedim hiçbir zaman
Çünkü söyleyemezdim her şeyi ayan beyan
Çoğu kez dilim dönmezdi kelimelere.
Ama daha çok
Kelimelerim yetmezdi hislerime
Ve zaman…
Zaman, her zaman bizimleydi ama
Hiçbir zaman bizim olmadı tam anlamıyla
Çoğu kez o engelledi anlatacaklarımı da.
Ve Zaman…
Zaman, söyletmiş hakkında ki her şeyi zamanla…
Ben söyleyemem zaten, yazarım.
El, Kalem ve Kağıt kullanabildiğim azalarım.
Ben söyleyemem, yazarım.
Satırlarda hep anlatamadıklarım.
Anlatamadıklarımı yine de anlatamadım.
El, Kalem ve Kağıt
Onlarda yazamıyor artık koca bir ağıt.
Ç.Ö.Y
