Galata’da, Tersane Caddesi, Galata Mahkemesi Sokağı’nda bulunan, Haliç’in Galata yakasındaki bu en büyük camisinin ne zaman ve kimler tarafından yapıldığı hakkında kesin bir bilgi yoktur. Bazı söylencelerde caminin İstanbul’u kuşatan Araplar tarafından yapıldığı söylenmekte olsa da Bizans zamanında burada Mesa Domeniko adlı bir kilisenin bulunduğu ve bu kilisenin İstanbul’un fethinden sonra camiye çevrildiği tezi daha güçlüdür. Kilise, camiye çevrildikten sonra Galata Camii olarak adlandırılmış ve 1492 yılında İspanya’dan göç ettirilen Endülüs Araplarının bu caminin çevresinde ikame edilmeleriyle birlikte; cami, Arap Camii olarak anılmaya başlanmıştır. III. Mehmed zamanında ve 1731 yılındaki Galata yangını sonrası I. Mahmud’un annesi Saliha Sultan tarafından da cami onartılmıştır. 1807 yılındaki yangın sonrasında ise, yapı tekrar elden geçirilmiş ve Divan-ı Hümayun kâtibi Hacı Emin Efendi tarafından binanın tarihçesi bir taşa işlenmiş ve bu taş mihrabın sağındaki duvara yerleştirilmiştir. Cami bu onarımlardan sonra, 1868 ve 1913 yıllarında geniş çaplı iki tamirden daha geçmiş; günümüze ulaşan şadırvanı ise, 1868 yılındaki çalışmalar sonrası yapıya eklenmiştir.
Tarihi Cami; dikdörtgen plan üzerine, gotik üslupta inşa edilmiştir. Caminin sıra dışı çizgilere sahip minaresiyse, eski kilisenin çan kulesinin yerinde yükselmektedir.
