Güllerin Efendisin'den 63 Yaprak

[ebrar]

ibrahim REFIK'in pahabicilemez eseri olan "Gullerin Efendisi'nden 63 Yaprak" dan alintilar.

34.Yaprak'dan ;

Koruduklarinin en vefali koruyucusu ve konusmasi en tatli,en kabul edilir olandi.
O'nu ilk gorenler,karsisinda once saygiyla urperir,yanina yaklasanlar ise O'nu sever
ve O'nu tarif edenler."Ne daha once,ne de daha sonra O'nun gibisini gormedim."
derlerdi.Cok az konusurdu,fakat konustugu zaman da vurgulu ve bilerek konusur
ve dinleyen kimse,O'nun soylediklerini unutmazdi.
                                                        Lane-Poole

                                                                                                                                      insan,hayatinda
                                                                                                                    yaptigi iyilikler kadar mesut olur.
                                                                                                                               Sehabeddin Ahmed

O ki hayati hayir yorungeli olandir

   Devir,zamanin saadet damittigi Gul Cagidir.Ve Gul Caginin Efendisi (sav) elbise satin almak icin Gul medeniyetinin baskenti Medine  carsisinda bir elbise saticisina ugradi.Cebinde on dirhem vardi.Saticidan dort dirheme bir gomlek aldi.Tam disari cikmistiki, yoksul bir Medineli :
   -Ey Allah in Resulu ! O gomlege cok ihtiyacim var, onu bana verirmisin ? digerek gomlegi taleb etti.
   Unlu islam sairi Ferazdak’in ifadesiyle,”Ma kale la kattu illa fi tesehhudihi levla’t-tesehhude kanet lauhu ne’am”(agzindan tesehhud disinda hicbir zaman “hayir” cikmayan) Sanli Nebi,gomlegini hemen yoksula Verdi.
   Efendiler Efendisi,elbiseciye tekrar gitti ve kalan paranin dort dirhemine kendi icin bir gomlek daha aldi.
   Disariya cikinca kucuk bir hizmetci kizin agladigini gordu.Hemen yanina yaklasip gozu yasli masumun uzuntusunun sebebini sordu.

Hizmetci kiz:
   -Ev sahibi bana un almak icin iki dirhem vermisti,onu kaybettim,onun icin agliyorum, dedi.
   Sefkat Pinari Efendimiz son kalan iki dirhemi de bu kizcigaza Verdi.Fakat kucuk kiz aglamaya yine devam ediyordu.Peygamberimiz :
   Kaybettigin iki dirheme yeniden kavustun,hala niye agliyorsun? Diye sorunca,
   -Eve gec kaldim, bu sefer beni dovmelerinden korkuyorum, diye cevap Verdi genc kiz.
   Bunun uzerine ay yuzlu hidayet Rehberimiz (sav) kucuk kizin elinden tutu:
   -Korkma yavrum, gel benimle! Dedi ve kizcigazi evine kadar goturdu.Kapi calindi.Efendimiz (sav) hane halkina selam vererek baris ve esenlik diledi.Fakat kapi;ancak ucuncu selamdan sonar acildi.

   Nurdan Sevgili (sav):
   -ilk selamimi duymadiniz mi? diye sorunca,evlerine gelen Andelib-I Zisan’in sesinden mest olan hanenin peygamber asiklari:
   -Duyduk; ama selaminizin artmasi ve sesinizi cok duymayi arzu ettik.Sana canimiz feda olsun ey Allah’in Resulu ! Buraya kadar niye zahmet ettiniz? Dediler.
   Efendimiz (sav):
   -Su kizcagiz, gec kaldigi icin dovulmekten korkuyordu. Onun icin size kadar getirdim, cevabini verdi.
   Ev sahibi:
   -Ey Allah’in Resulu!Sizin evimize gelmenize sebep oldugu icin bu hizmetci kizi (cariyeyi) azad ediyorum. Artik hurdur,deyince Rahmet Peygamberi’nin mubarek dudaklarindan hamd makaminda su soz incileri dokuldu:
   -Allah’in bana verdigi on dirhem ne kadar bereketli imis! Allah onunla peygamberine ve Medineli bir yoksula birer gomlek giydirdi.Bir kiz cocugunu da sevindirip hurriyetinin verilmesine vesile oldu! Suphesiz bize sonsuz kuvvetiyle rizk veren O’dur.


..................................................................


O'nun (sav)fakirlere karsi comertligi o derecedeydi ki,SIK SIK bizzat kendi ailesi ac kalirdi.Fakirlerin sadece ihtiyaclarini gidermele kalmaz,onlarla sohbete oturur ve acilarini buyuk bir ictenlikle paylasirdi.Saglam bir arkadas,vefali bir yoldasti.
W.C. Taylor (The History of Muhammedanism and its Sects)



Ehli olsun olmasin,sen iyiligini yap.Sayet ehlini buldunsa ne guzel,isabet ettirdin.Sayet bulamadinsa,sen iyiliginin ehli olursun.
Hadis-i Serif

   

[ebrar]

Altmışüç Yaşındasın
Refik-i Âla duasındasın Senin için siyah yünden çizgili bir cüppe dokunmuştu
Kenarları beyazdı
Onu giyerek ashabının yanına çıkmıştın
Ve mübarek ellerini dizine vurarak:
' Görüyor musunuz ne kadar güzel ' demiştin
Meclisinde bulunan biri sana seslenmişti:
' Anam babam sana feda olsun ya Rasulallah, onu bana ver '
Niye istemişti ki senden sevdiğini bile bile
İstendiğinde katiyyen ' hayır ' demediğini bile bile
' Peki ' dedin o zata
Ve sen yine yamalı, eski cübbeni giydin
Dostuna kavuşmana bir hafta kalmıştı
Aynı cübbeden yine yine diktiler
Ama giyinmek nasip olmadı
Haberler uçurmuştun Ebu Hureyre' nin diliyle:
' Benden sonra öyle kimseler gelecek ki, keşke peygamberi görseydik de ne malımız ne evladımız olsaydı diyecekler '
Ve Hz. Enes ile paylaşmıştın özlemini
' Beni görmedikleri halde bana iman eden kardeşlerimi görmeyi çok isterdim'

Sultanım!
Ey Medine minberinde ' ümmeti, ümmeti ' diye hüznü giyen sevgili
Ey Mekke mihrabında alemler hesabına ' Allah! ' diyen sevgili
Bize lütfu ilahi bahşedilen kapına diz çöktük, bey' at ettik
Rabbinden bize ne getirdi isen amenna
Duyduk, itaat ettik

Ya Rasulallah
Sen hâlâ kırk yaşındasın
Ve hâlâ ümmetinin başındasın...
                                                                     

[ebrar]

31.Yaprak


Senin askin yanar binbir gonulde
Atestir ya Resulallah atestir
Alan senden isik, yildizdir,aydir
Gunestir ya Resulallah, gunestir.

         A.O.Hacitahiroglu


O ki guneslere tac giydirendir.     ( Haluk Nurbaki)


   Guneslere tac giydiren sultan Efendimiz (sav), Kur’ani insanlara teblig ettigi ilk yillarda, musrikler tarafindan tahammul edilemez hakaretlere maruz birakiliyor, hor goruluyor ve hatta Taif’te oldugu gibi acimasizca taslaniyordu.Ama etrafinda pervane olan sahabeler, Gullerin Efendisi’ne (sav) degil bir tasin dokunmasina, yakici bir gunesin isigina veya sicak bir ruzgarin degmesine bile razi degildi. Iste bu hassas sahabelerden biri de Zeyd(ra) idi.
   O zamanlar 22 yasinda olan bu genc sahabe, O Zat’i (sav) muhafaza eden melaike ordusunu bile kiskaniyor ve kendisi gibi genc olan diger sahabeler tarafindan O’nun etrafinda olusturulan koruyucu etten duvarin en onunde yer aliyordu. Hz. Zeyd bu konuda o kadar cirpiniyordu ki, adeta Efendimiz’in (sav) aldigi solugu bile secmek ve onu oksamak arzusundaydi.
   Bu yuce sahabe, gunesin ortaligi adeta kavurdugu bir gunde gazveye hazirlanirken, Peygamberimiz’in alninda parildayan ter damlaciklari gordu. Her damla, Zeyd’in kalbine bir hancer gibi saplanmisti. Dayanamadi, basini yukari ofkeyle kaldirarak gunese cevirdi ve hic kimildamadan ona bakmaya basladi.
   Peygamber Efendimiz (sav) bir seyler oldugunu hissetmisti. Hemen  Zeyd’e dondu ve kolunu tutarak :
   -Zeyd, dedi. Ne yapiyorsun? Gunesi sondureceksin…
   Zeyd, bakislarini yere cevirdi.Ve Allah’in izniyle gunes O’na muhatab oldu.Gunes :
   -Ya Zeyd, diyordu. Ben Allah’in Elcisi’ni (sav) incitmek ister miyim hic? Sadece O’na daha yakin olmayi arzu etmistim.
   Iman ve sevgi Mekke sokaklarindan butun alemlere  yansidi ve O’nu sevenlerin gonlune  ulasti.Zeyd’den butun genclere bir mesaj bu.
“O’nu benim gibi sevmelisiniz,” diyordu.

[ebrar]

2.YAPRAK

O ki zerafet insanidir…

Gercek Insan-i Kamil Efendimiz (sav) ve ashabi, mescidde namaz vaktini bekliyorlardi. Bir muddet sonra deve eti ikram edilince birlikte yediler. Aradan cok gecmeden cevreye cok rahatsiz edici bir koku yayildi. Herkes bu kokunun kimden geldigini anlamak icin saga-sola bakisti. Ihtimal ki, istemeden o kokuya sebebiyet veren sahabe cok uzulmus ve utanmisti. Kalabaligin arasinda kokukun kimden ciktigi belli olmamisti. Fakat bir muddet sonra namaz vakti girecek ve o abdesti bozulan sahabe abdestini tazelemek icin disari ciktiginda kokunun ondan geldigi anlasilacakkti.
Zarif Peygamber, bu problemi de zerafetine uygun bir incelikle cozup sIKIntiyi giderir. Resul-I Ekrem buyurur: “Kim deve eti yemisse abdest alsin!” Orada bulunan sahabeler, “Hepimiz yedik ya Resulallah!” diye cevap verirler. Bunun uzerine ahlak abidesi Efendimiz devam eder: “Oyleyse hepiniz abdest alin” Ve boylece mesele hic kimse utandirilmadan, kalbi kirilmadan halledilmis olur.
Evet Gullerin Efendisi (sav), Allah tarafindan butun insanliga bir “usve-i hasene”, yani en mukemmel ornek olarak gonderilen bir peygamberdir. Bundan dolayi Ilahi ahlak ile ahlaklanan Yuce Nebi, insanlarin kusuralarini orter, hatalarini yuze vurmaz. Ve ummetinede daima, “Kim dunyada bir kulun ayibini orterse, Allah da onun ayibini kiyamet gunu orter.” Buyurarak insanlari, baskalarinin kusurlarini ortmeye tesvik eder ve herkesin kendi kusur ve gunahlariyla ilgilenmeleri gerektigine vurgu yapar.
Mescide pislemekten, yakasina yapisip bir seyler istemeye kadar uzanan kaba davranislara hep anlayisla, hosgoruyle yaklasan Efendimiz, bu essiz ahlakiyla cok kisa bir zamanda, kalplerin sevgilisi, akillarin muallimi ve nefislerin murebbisi haline gelip ummetin gozbebegi olmustur.