/ b...
adını "meryem" koyuyorum;
mabedime adanır diye umuyorum..../
ey zekeriyya,
ey umudu yüreğinde besleyen nebi;
rabbine niyaz etmekle bedbaht olmayan,*
lisanını şükrüyle süsleyen,
alemde aşikar mükafat alanlardan...
ey mâbeddeki iffetli şahiti,
ey sırra eren'e yakın olan,
meryemî solukların duanda şimdi..
senin duan* onların lisanında!
ey hanne,
niyeti iffetin mayası olan anne,
o'na hizmet adına yüreğini mâbedde bırakan anne,
belki de duasıyla,
yüreğini mâbed yapanı,mesîh'e anne eyleyen anne,
senin adın sevdaların adı şimdi;
Allah'a adanmış sevdaların adı!
adın,yüreklerin özlediği halin adı!
ey meryem,
seni mâbedde tutan neydi;
bilirim seninkisi bir adanmışlık timsali,
bir adayışın tecellisi,
bir eslem oluşun göstergesi.
makbûl bir anne duasının hâli imar etmesi.
hâli, "mesîh'in annesi" vasfına layık eylemesi
seninkisi çölde gülü yetiştirme gayreti,
seninkisi batan her dikene gülü anlatma gayreti,
seninkisi bir yürek davası,
bir mâbed kıssasıyla,ibadeti hayata çizme gayreti!
ey meryem
bir bilsem,
iffetin tadını,
yüreğimi mâbed bilip sığınabilir miyim oraya,
ömrümü oruç bilir miyim fani sevdalara,
sükûtu hal edinebilir miyim;
nazarlar beni suçlu bulduğu vakit,
hâlimi ancak Rabbimize arz edip;
sükûtuma dağların lisanını yükleyebilir miyim?
ey meryem,
bir bilse yüreğim seni;
o zaman,
aklanır mı ahvalim;
/ hakk'a erdi diye /
arınır mı yâr'im; diğer yarım!
...
nokta!
