Aynalar Yusuf aynalar…
Bir gece ruhumu bana gösterince, içine düştüm kendi sırrımın.
Yollar uzun,sorular bambaşkaydı içimde,gittikçe yabancılaşmaktı sürgit yaşama ,kendini sıgaya çekmek,suretten sirete yolculuk ,göze almaktı anlaşılamamayı.
Oysa ne gam!
Yürüdü kervanlar şahdamarımdan kılcaldamarlarıma doğru.
Yusuf'a doğru...
İnsanlar başka başka Yusuf ,kimisinin gözü ekmek ile aşta,kimileri altın ile gümüşte , kimileri makam ile yarışta ,kimisi al yeşil kumaşta.
Durup da sana onlardan haber vermek değil elbet niyetim amma ,Yusuf onlara baktıkça sendeki güzelliğin kıblesine yöneldim her yaşta.
Onları zaman eskitti Yusuf, yerine başkasını koydu, hep azaldılar artıyoruz sandıkça,kazandıkça kaybettiler Yusuf ,onların yitirdiklerini topladım, gittiğim kentlerde,onların sevmediklerine kalbimi çadır yaptım,saçlarını okşadım hayalleri yıkılmış kızların,çocukların gözlerinde gülüş olmayı seçtim,sahnede en trajik rolleri alıp üstüme, alkışları onlara bırakıp gittim.
Ne namım vardır ne yadım dillerde;ben bile unuttum kendimi kendi mahzenlerimde tam yedi sene...!
Aynaları sildim Yusuf,elimde gömleğinden bir parça,aynaları sildim Yusuf...
Gömleğinden arta kalan, günahsız bir bezle.…
Sana bakmak için Yusuf ,içimin bütün aynalarını, ıslatıp nisan yağmurlarıyla, sildim.
Seni göstermeyen aynaları kırmadan,nasıl ulaşabilirdim salt güzelliğe?
En eski fakat, eskimeyen güzelliğini anlayayım böyleceYusuf'un
Senin güzelliğin her göze ayan değil,güzelliğini her nazar görücü değil.
Seni pazarda satan görseydi güzelliğini ...
Görseydi...
Ama hayır göremedi.
Bakmakla görmek arasındaki perdeleri aralamak için aynalara gölgeler düşmemeli...
Çağlar berisinden bakıyorum sana Yusuf,devasa aynaların odaları süslediği çağlardan,makyajsız bakılamayan aynaların çağından,ışıklar karartılmadan bakılamayan aynalardan dem vuruyorum Yusuf,,günahın esmerleştirdiği yüzlerin hınçla kırdıgı aynalardan,kimsenini kimseye ayna hediye etmediği çağlardan bakıyorum sana...
Sen ki bir dağsın gönül burcumda ,ben dağın ayak ucunda, sen bulutlarla hemdem olmuşsun Yusuf,sadece zirvelerine bakan bir taş parçasının azmi bendeki…
Oysa seni anlamak Yusuf çileyi göze almaktır,hani herkesin kaçtığı çöle koşa koşa varmaktır.
Ne garip değil mi Yusuf, mutluluğun yollarını ararken yüzyıl, ben yola düşmüş hüzünleri kolluyorum;
Göz başka Yusuf ,
Gözler var başka dil başka, söz başka…
Ben aynalara bakıyorum.
Can aynamda seni arıyorum bulsam keşke...
Züleyha başka görüyor
Mısır azizi başka
Yusuf bir ayna
Her şeyi sadece Yakub biliyor!
Sır başka…
Seni göstermeyen aynalar kırılsın Yusuf,suretinin düşmediği aynalar nedir ki karanlıktan başka?
Sen miladı olmayan bir güzelliksin Yusuf,miyadı dolmayan bir güzellik...
Hem siretin hem suretin meydan bulduğu bir aynadır senin yüzün,değil mi ki yüzyıllardır güzelliğini şerh ediyor şairler,yüzyıllardır anlatıla anlatıla bitmeyen bu güzellik ; ne olabilir ki aynadaki sırdan başka...!
'AYNADAKİ YUSUF'
alıntı
