Benim tek farkım bunu yüksek sesle söylüyor olmam. Ne gariptir ki insanlar inandıkları gibi yaşayamıyorlar. İnandıklarını haykıramıyorlar. "Birileri ne der?" engeli insanları öyle bir sarmış ki, bir türlü kurtulamıyorlar. Sonuçta herkes birbirine benziyor.
Herkes kendini oynasa, işimiz ne kolay olacaktı. Peki şimdi ne oldu? Estağfurullahlarla yaşayan, kendini inandığı gibi ifade etmekten korkan, başkalarına özene özene ömür geçiren zavallılar olduk. Aşmalıyız bunu. Aşmalısın dostum, bildiğini okumalısın. İçindeki adama kulak vermelisin! Dinle bak ne diyor: "Ben mükemmelim ama sen başkalarıyla ilgilendiğin kadar benimle ilgilenmedin. Sonuçta onlar erişilmez oldu, bense sıradan. Beni farket artık! Bir şeyler yap ve elini çabuk tut, zaman geçiyor."
Düşünsene, birisi "ben aptalım" dediğinde insanlar niye büyük bir keyifle "estağfurullah" diyorlar da bir başkası ben akıllıyım dediğinde "Hadi canım sen de" diyorlar? Çünkü onlar birilerini aptal görmekten hoşlanıyorlar. Bir çok insan kendinden daha akıllı olana tahammül edemez. Onu yok etmek için, yok saymak için yapabileceğin ne varsa yapar.
Erdal Demirkıran
