1- Şam'ın ileri gelen mutasavvıf ve muhaddis âlimlerinden İbn-i Muhayriz (vefatı: 99), alışveriş için kimsenin dikkatini çekmeden girdiği mağazadan alacağı malları seçiyordu ki, bu sırada kendisini fark eden birinin mağaza sahibine, "Mallara bakan şu zat Şam'ın büyük mutasavvıflarından İbni Muhayriz'dir, Ona ucuza ver" dediğini duydu Bu tanıtımdan rahatsızlık duyan tasavvuf büyüğü, kitaplık çaptaki ikazını şöyle yaptı: - Biz buraya paramızla mal almaya geldik, dinimizle değil! Bizim ilmimiz İslam'ı doğru anlamak ve doğru yaşamak içindir, ucuza mal almak için değil Lütfen herkese nasıl satıyorsanız bize de aynı fiyattan satın, ilmini menfaatine alet eden din adamı durumuna düşürmeyin bizi!
Evet, toplumun tüm kesimlerine verilen muhteşem bir samimiyet mesajıdır bu Kimse bu samimiyet mesajını basite alamaz, günümüzde böyle etkili örneklere ihtiyaç yoktur diyemez
2- Nişabur'un mübarek mutasavvıfına (258) bir talebesi şöyle sordu: -Ben ihlasta mı ilerliyorum, yoksa riyada mı, nasıl kontrol edebilirim kendimi? Cevaba bakın lütfen: -Seni övenle yeren, nazarında bir olduğu zaman ihlasta ilerlediğini düşünebilirsin Öyle değil de seni öveni seviyor, yerene kızıyorsan, ihlasta değil benlikte ilerliyorsun demektir Unutma! İnsanların övmesi kurtarmaz, yermesi de batırmaz Mühim olan, Allah'ın övmesidir Çünkü cennetle cehennem O'nun elindedir!
3- Bir ihlas ve tevazu örneği de müctehid alimlerimizden verelim Ahmed bin Hanbel (H 241) Bağdat'ta pazardan dönüyordu Onu elinde pazar çantasıyla gören biri koşarak gelip çantasını alarak taşımak istedi Vermek istemeyince de ısrar etti: - Efendim, bizim vazifemizdir büyüklerimize hizmet etmek! Ahmed bin Hanbel, şu karşılığı verdi: - Biz kendimizi, çantası taşınacak büyüklerden bilirsek bu kibir olur, küçüklüğümüzün delilini teşkil eder Bu sebeple bizi çantası taşınacak büyüklerden bilmek size sevap kazandırsa bile bize günah getirir En iyisi, kendi yükümü kendim taşımalıyım Çünkü mahşerde de herkes kendi yükünü kendisi taşıyacak, kimse kimsenin yükünü yüklenmeyecektir!
4 -Bu gibi hasbi önekler geçmişe mahsustur, denemez Onların günümüzdeki devamından da örnek verebiliriz Benim İlk hocalarımdan Gönenli Mehmet Efendi (vefatı: 1991) elini öpmek isteyenlere, "Ben kendimi eli öpülecek biri olarak görmüyorum" diyerek el öptürmek istemez, ısrar edenlere de şöyle çıkışırdı: - Benim elimi öpeceğine kendi elini öp! Çünkü derdi, benim elimi öpme tevazuuna sahip olan adamın eli öpülür! Ne dersiniz, basit görülüp de yok sayılabilir mi böylesine mesaj yüklü mükemmel örnekler?
Ahmed Şahin
Zaman
