Ey Sultanı Kibriya

[ceylin]

Gözlerimi uzağa dikmiş bekliyordum öylece..
Yanımda olan biten hiç birşey ilgilendirmiyordu beni..
Sen yoktun ey sultan-ı kibriya

Nereden çıkıp geleceğini bilmiyordum..
Ve umudumda yoktu..


Hiç gelmeme ihtimalinde vardı ve ben asıl bundan korkuyordum..
Kapkara idi benim için bu dünya

Her gün birbirinin aynıydı ve bir süprizle karşılaşmayalı
 kaç bin yıl olmuştu hatırlamıyordum..

Kendimle sonsuz bir savaşın içindeydim aslında.

Bir yanım "BEKLE" diyordu, bir yanım "HAYATINI YAŞA....".

Her hücrem bu savaşın askeriydi ve her gün binlerce hücrem ölüyordu.

 Kilitlenen bu savaşın ne galibi vardı ne de mağlubu...
Sen yoktun ey gönüller sultanı.
 

Yaşadığım her şey  eksikti.

En içli filmi,en komik filmi de aynı gözlerle ifadesizce izliyordum.
Kitabımdaki her sözcüğün anlamı aynıydı çünkü okuduğum şey aslında yalnızlığımdı.     

          Ben ki maviye tutkundum,mavi bile bir matem rengi gibi geliyordu.

Diğer renkleri ise algılayamıyordum.

Karanlıkta idim ey aydınlığın sultanı

Dünya ışığına aç..

Sonra bir ses duydum  ki o tutkunun o hasretin

O islamın sesiydi sen gelmiştin ya resulullah

 Gelişinle bir anda maviye boyandı ortalık.

Yanımdaydın ve tükenmişti bekleyişim .
Sana da dünyamdaki değişime de şaşkınlıkla bakıyordum.

Binlerce yıllık bir uykudan uyanmış gibiydim

Her şeyi yeniden ve hayretle keşif ediyordum.

Şimdi yoluna biat ediyorum kabul et ya

resullulah..

Gelişinle baharlar geldi kararmış yüreğime

 Bu deniz  böylesine mavi miydi?
Güneş parlar  mıydı senden önce de ?

Korkmuyorum artık yeni gelecek  günden.

Umutsuz değilim.

Artık sen varsın ey gönüller sultanı

 Senden önce yaşadığım ve sana yakışmayan bütün günlerimi değiştirdim

Senin verdiklerinle .

Rahmeti alaya sığındım şeffaat senden ya

 Resullulah..

O büyük karanlığımı senin estirdiğin rüzgar alıp götürdü.

Seninle bağdaşmayan ne varsa çıkarıp attım hayatımdan.

Bildiğim her şeyi yeniden tanımladım senin gelişinle.

 Yeniden ad verdim her güzelliğe.

Çirkin olan,kötü olan ne varsa seninle birlikte kaybolup  gitti.

Güller bile hicabından solardı güzelliğinden efendim

Sinem vuslatınla yanıyor kalbim sultanım diye atıyor

Alemlere rahmet olan efendim.

Beni de hayatımı da bağladın kendine.
    En ulaşılmaz noktalara ,en çıkılmaz doruklara  vardırdın benliğimi .

Terk edilmiş bir limanda kendi halinde bekleyen köhne gemilerime en gizli denizleri açtın.

 

Ben o maviliğin yolcusuyum şimdi ,en sıkılmaz yolcusu..

Adın bir dönülmezliğin simgesi artık .

  Sen sözcükleri ölümsüz kılansın.

Sen alemlere rahmet olansın

 

Sen umudun,sen dostluğun,sen özlemin ,sen hayatın adısın..

Sen kurumuş gönüllerin ilacı,alemlerin efendisi

Sen sultanı kibriya nuruna alemler yaratılansın

Ey sultanı kibriya

Ve senin adını anmak bile
tarif edilmez bir 
sevinç yayıyor içime.

Şimdi yaşamayı seviyorum işte..

Yolunda aciz bir kıtmirim ben

Şefaatinden mahrum etme bizi efendim

Ümmetinden ayırma bu kıtmiri efendim.