Saldırı nereye olursa olsun aynı şeyi söyler, aynı tepkiyi verirdik. Bir savaşta hakim güç tarafından çocuklar vahşice öldürülüyorsa, savaş katliam halini almışsa, bırakın kozlarını paylaşsınlar diyebilir miydik? Yazılarımda, bunun Nemrut’un Hazreti İbrahim için yaktığı ateşten farkı olmadığını anlatmaya çalışıyorum. Sanki İsrail, Firavunun yüzlerce yıl evvel aldığı, “Bu yıl doğacak bütün erkek çocuklarını katledin” kararını bugünde uyguluyor.
Hepimiz küçük yaşlardan beri defalarca dinledik. Hz İbrahim Nemrut tarafından ateşe atılınca o ateşi söndürebilmek için karıncalar karadan, kuşlar havadan su taşımışlar minik ağızlarıyla. Güçleri yetmemiş elbette. Fakat varsın olsun hiç olmazsa bu yolda ölürüz ya demişlerdi.
Geçenlerde Coca Cola şirketinin yönetim kurulu başkanıyla ilgili olarak gelirlerini İsrail’e bağışladığını bildiren bir haber vardı. O bunları açıklarken bile İsrail’in vahşetine karşı çıkanlar bir şişe Coca Cola daha açıp soğuk soğuk içiyorlardı. Ardından da lanet olsun diyerek birde geğirmeleri vardı ki. İşte o geğirme bana İsrailli askerin makineli tüfeğinden çıkan sesleri hatırlattı. Bu davranışa bir anlam vermek zordur. İsrail’i anlamak bunu anlamaktan daha kolaydır aslında.
Hazreti İbrahim’in ateşine su taşıyan kuşlarla karıncalar var ya işte onlar bilselerdi ki bir damlasıyla bile o koca ateş sönecek, bırakın ağızlarına almayı yanından bile geçmezlerdi diye düşünüyorum. Ben bu satırları yazarken bunalmış olacaksın ki, ikinci bardağı bile yuvarlayıp gittin. Ve Türkiye’de yılda kişi başına tüketilen 36 litre Coca Cola’ ya bir litre daha ekledik. Biliyor musun Irak’ta, Filistin’de, Lübnan da… İsrail mallarına verilen paralar onlarla vurulan köprüler, kesilen yollar, katledilen canlar, yıkılan binalar, kesilen elektrikler ve dayanılmaz acılar olarak geri dönüyor. Bütün bunları anlamak için daha ne kadar bekleyeceğiz?
Hazreti Ali’nin “Haksızlığın karşısında eğilmeyiniz. Çünkü hakkınızla birlikte şerefinizi de kaybedersiniz” sözünü düstur edinenler biz değil miydik? Biz şimdi neyin önünde eğilip neyin önünde eğilmediğimizi bir kez daha sorgulamalı değil miyiz?
Bir yanda oluk oluk kan dökülüyor, öte yanda nehirler gibi Coca Cola tüketiliyor. Bir şişe Coca Cola ile kaç merminin alınabildiğini düşünebiliyor musunuz? İsrail’i tel’in mitingleri yetmez. Onları sadece kınamakla kalmamalı. Mallarını da boykot etmeli. Bir yanda yardım kampanyasına katılıyor, diğer yanda da mallarına sahip çıkıyoruz. Acaba onlara yardım olarak gönderilen malların içerisinde Coca Cola’ da var mı diye merak ediyorum.
Sloganik tepkilerle nereye varılabilir? Hepimiz aynı gemideyiz. Biz gemi dışındaki tehlikeden haber verip, karşı çıkarken gemiyi içten delenleri görmediğimiz gibi onlara ortak bile oluyoruz. Bunun farkında olmamız gerekmez mi?
Helena Rubinsten’i hatırlıyorum. Hani şu dünya kozmetik kralı Yahudi kadın. İsmi kozmetik ürünlerinde yaşayan kişi. İlerleyen yaşlarında kendisiyle yapılan bir röportajda “Hayatımda hiç makyaj yapmadım” diyordu. Peki öyleyse niçin bunları üretiyorsun sorusuna da İsrail Devleti için cevabını veriyordu. Bu inanmışlığın canlı bir öyküsüdür. Ancak İsrail’in önce makyaj yapıp sonra vurduğunu da unutmamalı değil mi?
Biliyor musunuz dünyanın en güzeli olacaklarını da bilselerdi bu durum karşısında karıncalar yine de makyaj yapmazlardı. Biz yine Nemrudun yaktığı ateşi söndürmek uğruna kendini ateşe atan kuşları anlatalım. Karıncaların ateşi söndürebilmek için ağızlarında taşıdıkları suyu anlatıp duygulanalım. Hatta gözyaşı dökelim. Sonra da kalkıp yanmış yüreğimize bir bardak Coca Cola indirelim. Aman dikkat edin Coca Cola soğuk içilir. Yine mi hararetlendiniz? Bir bardak daha almaz mıydınız? Elde Coca Cola gözlerde yaş Ortadoğu ne durumda…
Biliyor musunuz, bizim yerimizde karıncalar olsaydı asla Coca Cola içmezlerdi.
Ahmet Seven..
