Yazınızdan ne kadar etkilendiğimi kelimelerle tarif etmem mümkün değil doğrusu.Ve şu paragraf......
"Cenab-ı Hak sana olan sevgisini, ‘Sen olmasaydın, âlemleri yaratmazdım’ şeklinde ifade etmemiş miydi?
Sevginle doluyum Ya Rasulallah!
Gönlüme hayat, gözlerime ışık olur musun?
Bir hurma kütüğününki kadar olamayan muhabbetimi kabul eder misin?
Sen özümsün, tutkunun oldum,
Ya Rasulallah! "
bu kısmı okuyunca içimde müthiş bir eziklik hissettim
."Sevginle doluyum Ya Rasulallah!" cümlesini dilimle söylediğimi, fakat bu hakikatın iç alemimde tam manasıyla bir aksininin olmadığını farkettim, ve günde en az beş vakit tövbe etmem gerektiğini , içimdeki Peygamber sevgisinin filizlenmesi için daha çok dua etmem gerektiğini anladım.....Allah razı olsun beni gafletten ve ülfetten uyandırdınız.+