Dönüşüm yine Sana olacak
Bak ellerim soğuk
Yüreğim küçülüyor avuçlarımda
Yüzüm buruşuk
Bir kış soğuğu dayanmış dudaklarıma
Sözlerim yine sensiz boğuk boğuk...
Bir Ebubekir sadakati gösteremesem de
Bu Hint pişmanlığımı kabul et.
İnsan kaybettikçe anlarmış
Her sonun bir nefeslik olduğunu
Meğer ne boş hayallar saklamışım
Sen’den habersiz sandıklara
Şu ömür diye sarıldığım,
Meğer gel-git müsvettesiymiş
Bir Hamza yakınlığı gösteremesem de
Medine muhtaçlığımı kabul et.
Güle oynaya yaşamışım
Gül’e yaşanacak zamanı
Oysa Sensiz gülmek
Ağlamalar acısı
Bir Ali misali tutunamasam da
Bu bedevi yakarışımı kabul et.
Bir akrep kıskacı çekip almış
Her varoluş güneşimi
Bak günahkâr bedenim
Sensiz boş nefeste...
Bir Vahşi şefkati Sen’den beklediğim
Boş sütunlar arkasında.
Sensiz kaç mevsim geçirmişim
Kaç iklim yüreğimi küçültmüşüm
Kaç sabah yorganıma güvenmişim
Kaç öğün rahatlık beslemişim
Bilmiyorum.
Seni unutan bendim
Ve yine Sana sığınan benim
Beni affet.
Ben Sen’in ümmetinim.
alıntı
