Allah Teâla’ya karşı sorumluluğunun bilincinde olan müminlerin özelliklerinden biri de infaktır.[1] İnfak, Allah’ın hoşnutluğunu kazanma amacıyla insanın kendi malından harcaması, muhtaçlara aynî ve nakdî yardımda bulunması demektir. Bu bakımdan infak denince aklımıza farz olan zekât ve gönüllü olarak yapılan her türlü hayrî yardımlar gelir.
Hepimizin bildiği gibi, insanın sahip olduğu her şeyin tek ve asıl sahibi Allah’tır. Bu nedenle insanın emâneten sahip olduğu malını asıl sahibi olan Yaratıcısının gösterdiği istikamette kullanması kulluğun bir gereğidir.
Kur’an-ı Kerim’in başında, Bakara suresinin 2. âyetinde Allah’a samimiyetle inanan müminlerin özellikleri sayılırken iman ve namazın hemen ardından ifakın zikredilmesi bu gerekliliğin bir neticesidir. İnfak yapılırken, gösterişten uzak olarak, sadece Allah rızası için yapılmasına, infak yapılan kişinin onurunu incitmemeye, yapılan infakın insan haysiyetine yakışan kalite ve değerde olmasına, özellikle infak yapılacak ihtiyaç sahiplerinin tespitinde en layık olanın tesbitine özen gösterilmesine âzami ölçüde dikkat edilmelidir.
Aziz Mü’minler
Yoksulların desteklenmesi, okul, kütüphane, cami, yol, köprü, çeşme, yaşlılar ve kimsesizler için yapılacak bakımevleri gibi hayır kurumlarının tesisi, hatta hayvanları, çevreyi ve tabiatı koruyup geliştirici her türlü harcama Allah yolunda infak sayılmış ve atalarımız tarafından bu konularda hizmet vermek için vakıflar kurulmuştur. Yine hadislerde de belirtildiği gibi kişinin aile fertleri için yaptığı harcamalar da infak kavramıyla ifade edilmiş ve sadakaların en faziletlisi olduğu belirtilmiştir.[2] Kur’an’da genellikle iyiliklerin sevabı bire on olarak gösterildiği halde, Allah yolunda yapılan infakın sevabının bire yediyüz ve daha üstü olduğu bildirilmiştir.[3] Bu da infakın Allah katındaki değerini gösterir.
Şüphesiz infakın psikolojik ve sosyolojik bir çok faydası bulunmaktadır. Bu faydaların başında, infak eden kişinin başkasına karşılıksız yardımda bulunmanın iç huzurunu yaşaması gelir. Diğer taraftan infak sayesinde kişi kibir, gurur, cimrilik ve bencillik gibi dinimizce yerilen kötü vasıflardan da kurtulur.
Unutmamak gerekir ki, aziz Müslümanlar, toplumda fakir-zengin ayırımı yerine saygı ve sevginin, kin ve nefret yerine kardeşliğin oluşması milletçe arzu ettiğimiz ve hedeflediğimiz bir husustur. İşte bu istek ve arzunun gerçekleşebilmesinin en büyük vasıtalarından birisi infaktır.
Hutbemi Bakara suresinin 262. ayetinin meali ile bitiriyorum: “Mallarını Allah yolunda infak eden, sonra da infak ettiklerinin arkasından başa kakıp incitmeyenler için Rableri katında ecir ve sevap vardır. Artık onlar için korku yoktur. Onlar üzüntü de çekmeyeceklerdir”.
[1] Bakara 2/ 2, 3.
[2] Müslim, Zekat,
[3] Bakara, 261.
Şerif ÇAKIR
Cihangir Camii İmam-Hatibi
Avcılar/ İSTANBUL
