NASIL YAŞARSANIZ
ÖYLE ÖLÜRSÜNÜZ
قاَلَ اللهeُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ الْكَرِيمِ :
أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
﴿مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾[1] صَدَقَ الله ُالْعَظِيمُ.
وَ قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله ُعَلَيْهِ وَ سَلَّمَ فِي حَدِيثٍ :
,... إِذَا أَسْلَمَ الْعَبْدُ فَحَسُنَ اِسْلاَ مُهُ يُكَفِّرُ اللهُ عَنْهُ كُلَّ سَيِّئّةٍ كَانَ زَلَفَهاَ-[2] صَدَقَ رَسُولُ اللهِ فِيمَا قَالَ.
Muhterem cemaat!
Ne için yaşadığını bilmek; yaşamak kadar önemlidir. Nitekim insanı diğer canlılardan ayıran en büyük özellik, bilmeye ve düşünmeye sevk eden akıl sistemidir. Aklın da en büyük özelliği; kalp ve nefs üçgeniyle birleşip, yaratılış gayesine uygun olarak, beden ülkesini yönetebilmesidir.
Başka bir açıdan yaşamak; nefes alıp vermek, yemek-içmek gibi şeylerle sınırlandırılırsa, aynı şeyleri, hayvanların da yaptıklarını unutmamak gerekir.
Yaşamak ve ölmek!.. yaşamanın ardından ölmek! nasıl yaşanılırsa öyle ölmek!.
İyi insanların iyi; kötü insanların da, kötü yolda ölmeleri muhtemeldir. Bu bakımdan, iyilik yapmayı görev bilen bir insan iyilikleriyle, kötülük yapmayı meslek edinmiş bir insan da, kötülükleriyle gömülür.
Ölümün dik yüzünde ölümsüzlük vardır. Yani bir daha ölmemek üzere ölmek. Bu dünyada bir insan hangi hâl üzere yaşamışsa, o hâl üzere ölecektir.
Yüce Rabbimiz; iyilikle yaşayan kullarına dünya ve ahiret müjdesi verirken şöyle buyuruyor:
“Erkek veya kadından, her kim mü’min olarak yararlı bir iş yaparsa, biz ona muhakkak güzel bir hayat yaşatırız ve işlemekte oldukları amellerin daha güzeli ile mükâfatlarını mutlaka veririz.” [3]
Değerli Mü’minler!
Hakkı, hakikati, adaleti, birlik ve beraberliği, insanlığı, ALLAH için sevmeyi ve ALLAH için buğz etmeyi, kendisine görev bilen bir insan, yaşantısında olduğu gibi, öldükten sonra dirildiği günde de, aynı heyecanı ve aynı duyguları taşıyacaktır.
Bozgunculuk, şirk, küfür, kötülük ve isyan üzere can verenler de, kendi duygu ve heyecanları ile dirileceklerdir.
Diriliş olur da hesap olmaz mı ? Hani dönem boyunca okula giden öğrenciler, dönem sonunda bir imtihana tabi tutulur, sorular sorulur, durumları değerlendirilir ya, peki koca bir ömür hesapsız bırakılır mı ?
Ağustos böceği ile karınca kışın ne durumdalarsa, iyi ile kötü, zalim ile mazlum, haklı ile haksız da aynı duruma düşüp, ayrı ayrı hesap verirler.
Hak’kın peşinde koşanların yüzleri gülerken; batılın ve küfrün peşinde koşanlar: “Ah keşke toprak olsaydım![4] da bu günleri görmeseydim” diyecekler.
İçinde bal taşınan çanak kırılınca taşıyıcısının üzerine bal dökülür. İçinde zehir taşınan çanak kırılınca, taşıyıcısının üzerine zehir dökülür. Bu dünyada bal taşıyanlar ballarıyla, zehir taşıyanlar da zehirleriyle anılırlar.
Er yada geç, ölümün gül yüzüyle tanışacak her insan, şu nebevi fermanı aklından hiç çıkarmasın:
“Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz, nasıl ölürseniz öyle dirilirsiniz, nasıl dirilirseniz öylece haşrolunur (hesap verir) siniz.”
Yani SU TESTİSİ SU YOLUNDA!...
أَلاَ إِنَّ أَحْسَنَ الْكَلاَمِ وَ أَبْلَغَ النِّظاَمِ...
