- Hicretin beşinci senesinde yaşanan Zâtürrika gazasından dönüyorduk Gece karanlığı basınca yolda istirahate çekildik Resulullah (sas) Hazretleri, 'Kim bizi düşmandan korumak için nöbetçi kalacak?' diye sordu Biri muhacir, öteki de ensardan iki sahabi kalkıp nöbetçi kalmayı istediklerini söylediler Resulullah (sas), 'Şu geçitte ikiniz de bekleyin, muhtemel bir düşman hücumundan bizi koruyun' buyurdu Onlar da oraya gidip beklemeye başladılar Meğer müşriklerden bir kişi, 'Ben bunlardan bir adam öldürmeden geriye dönmem' diye yemin ederek bizi takibe başlamış Tam nöbetçilerin bekledikleri geçide gelmiş O sırada nöbetçilerden biri olan Ammâr namaz kılıyor, öteki Abbad da yatmış uyuyormuş Müşrik, karanlıkta namaz kılanın siluetini tam hedef alarak bir ok atmış Ok doğruca gelip namazdaki Ammar'ın böğrüne saplanmış Ammâr bir eliyle saplanan oku çıkarıp atarak namazına devam etmiş Okun isabet etmediğini zanneden müşrik bir ok daha fırlatmış, Ammâr yine saplanan oku çıkarıp ayakta namaza devam etmiş, yine isabet ettiremediği zannıyla müşrik üçüncü okunu da atınca Ammâr rükûa eğilmiş, sonra da secdeye inmiş, yıkılıp da düştüğünü zanneden müşrik ise beklemeye başlamış Ammâr secdeden sonra namazını bitirip uyuyan Abbad'ı uyandırmış, yaralarından kanların aktığını anlayan Abbad, arkadaşına çıkışmış:
- Neden beni ilk okta uyandırmadın da üç okun saplanmasına izin verdin bedenine? Ammâr da şu karşılığı vermiş:
- Vallahi namazda öyle bir sûreye başlamıştım ki, manasının derinliğinden duyduğum zevk ve heyecandan kendimi almadım Hatta üçüncü okta da namazı bitiremeyecektim; ama bu oklarla ölürsem, Resulullah'ın nöbetini ihmal etmiş olurum da orduya bir ziyan gelir diye korktum namazı bitirip sana haber verme gereği duydum
İşte sahabe Bu nasıl bir derinlik, okuduğu Kur'an'ın manasına nasıl dalmışlık?
