Sen ağlama küçük çocuk
Et ki gözyaşlarını lâl
Duymasın sancını zulüm
Uğramasın sevdana hüzün
Ben anlatmaktan bitap düştüm
Kim bilir sen nereye düştün çocuk!
N’olur sus sen de hayata
Bu cefanın ortasında duymazlar seni
Bırak sesin, soluğun ve sözlerin
Sana kalsın kayıtsızca
Yarın birlikte savuralım zalimin üstüne
El ele verip birlikte susalım
Ve ardından susturalım muzafferce
gerçekten şiirin her mısrası ayrı güzel... her mısrası hakkında dakikalarca belki saaatlerce konuşabiliriz...
çook teşekkür ederim bu kadar güzel bir şiir yazdığınız ve bizimle paylaştığınız için...
Sus çocuk SUss....
++
