İzini bulduğumdan beri,
Yaramda dikeni acıtmayan güller bitmekte
Alnıma ateşi değdiren karanfil
Tövbelerimle küllenmekte!
Gel-gitler kalbimi yoklarken
Bir Yusuf lazım günah kuyuma şimdi
Nice yeminleri kuşanmışken
Çölüne yanan bir şiir lazım suyuna şimdi
İntihar kaynayan yürekleri dindirirken nazarın
Gözlerin gerek bana Efendim!
Geceye sarkan vakitlerde
Yıldızları değdiriyorum gözlerime
Âh’ına yanıyor gönlümün yetemediği
Ve ashabın iz bırakıyor yâdımda
Suyu bilmeyen yüreğim
Har kokuyor
Canı çekiliyor dudaklarımın
Kevserin gerek bana Efendim!
Kalem yazgısına düştüğünden beridir nun’un derdi
Sesinle cezbe tutulan tüm harfler
Yakıyor sırrı müşkül kalemi
Tek bir kelimen tercümanıysa arz-ı halimin,
Âb-ı hayat sözlerin gerek bana Efendim!
Saplanan firakların hançeri bir türlü öldürmüyor yüreğimi
Acılarımdan dökülen basiretsizliğime oluyor yanışım
Çerağını sırtında taşıyan bir kahır gibi,
Kara yaslara bürünüp yanmadan harında günahın,
Vurmadan son çığlığını kalbime İsrafil,
Yetim kalmadan can suyuna,
Vuslatın gerek bana Efendim!
Mesira Meriç
