* Bir uzak sabah denizidir gittiğin kapı.
Ellerinde rüzgârın taşınmaz çamurları var..
Köpürmüş soylarımı toplarken çürüyen yanlarımdan.
İnan batmış şehirler gibi onarılmaz anılar..
Gözlerinde unuttuğum o eski aciz miras.
...Almaya gelsem soluğumda dalgın yosun kokusu..
Biliyorum artık hiçbir gemi beni taşımaz.
Ve yeniden büyür içimde mağrur bir zakkum gibi;
Terkedilmek korkusu...
Murathan Mungan