Mana Vadilerinin Sultanı İbrahim b.Ethem yaya olarak hacca gidiyordu.Yakıcı güneş altında,çöl denizinde aşk ve şevkle yol alıyordu.Yolda,deve üstünde bir Arap ile karşılaştı.Arap hayret edipsordu:
''Ey yanlız adam! Nereye böyle? İbrahim bin Ethem gülümsedi:
''Ya sen nereye gidiyorsun?''
''Beytullah'ı ziyarete....''
''Bende Beytullah'a gidiyorum.
''Nasıl olur?Binegin yok,azıgın yok.Bu uzun yolları,kızgın çölleri nasıl yürür gidersin ki?''
''Benim bir çok binegim var ama sen göremezsin.''
Arap büsbütün hayretle sordu:
''Bunlar nedir?Nasıl şeylerdir?Bana da anlat ki bileyim...''
O ışık gönüllü sultan şöyle cevap verdi:
''Benim ''SABIR'' adlı binegim vardır.Başıma bir bela geldi mi onun sırtına atlarım.
Nimete kavuştuğum zaman,''ŞÜKÜR''bineğim vardır,onunla giderim.
Bir kazaya uğradığım zamanhemen ''RIZA'' adlı bineğim imdadıma koşar...''
Arap'ın gönlüne şevk ve heyecan dalgaları doldu ve saadetle sordu:
''Daha başka neyin var?'' İbrahim bin Ethem'in (r.h) yüzünde nokta nokta aydınlık:
Bir de.dedi;''Nefsim beni bir şeye zorladığı zaman düşünürüm ki,ömrümün çoğu gitmiş azı kalmıştır.Bu durumu hatırlayarak nefsime uymaktan son derece sakınırım...''
Arap nihayet kendine gelmişti:
''Vallahi,desene asıl yaya benmişim de binek sahibi senmişsin.''
Ne dersiniz dostlar,şu hayatın çalkantılı yolculuğu içinde maddi bineklerimizi elde etmeye çalıştığımız kadar manevi bineklerimize sahip çıkabiliyormuyuz?
Hayatın içindeki bunca stresi.sıkıntıyı ve musibeti sadece zayıf omuzlarımız taşıyabilir mi?
Sırtımızdaki ve kalbimizdeki agır yükleri Rabbimizin verdiği ''SABIR'' ,''ŞÜKÜR'' ve ''RIZA''bineklerine yükleyelim ve yaya kalmayalım şu fani dünyada.
(Musibetler Ne söyler-Yusuf SÖNMEZ)
__________________
