Ve insan unuttu...........
En başta kendini ve sonra da ölümü.
Var mı bilen son gününü, son saniyesini ömrünün, var mı?
Sonra kalbini ve Rabbini unuttu insan. Unuttuğumuz o kadar çok şey var ki…
Tarlalardaki buğday başaklarının rüzgârın ninnisiyle salındığını da unuttu. Kırlara çıkmayı, çiçeklere bakmayı unuttu. Binler meyve veren ağaçları, kuru odunlardan ibaret olan bu mübarek ağaçların nasıl meyve verdiğini de unuttu. Ağaçların birer postacı olduğunu unuttu. Mektubu açtı okudu ama göndereni unuttu…
