Yar…
Al ruhumu
Sahranın hicranına kat
Yıllara sari hasretim olan hüznü yaşat
Sessiz ve suskun her umudun perdesini usulca aç
Ne kadar şevk ve sürur varsa, mahzun gönüllerin hasretine kat
Ne
Her hangi bir Leyla’nın
Ne de heves ve arzuları kuşatan cananın
Dünyası nefs olan hülyanın, düşleri viran eden rüyanın
Sinelerde asabiyet ve cehaleti kabartan her isyanın, gazabın
Kul olmaktan uzaklaştıran hırs ve azabın, şer kokan fırsatların
Artık
Vakit tamam, an ne yaman
Sinemi kuşatan bir hicran var buram buram
Hüzün umutlarımın hülyası, ufuk deryaların Furkanı
Gözler akar, dil lal olur, düğümlenir umut arar, hal öyle bakar
Ruhum ve gönlümde ne kadar ah u zar varsa çıkmak için ne yapar
Hiç
Acıma bu mecnun halime
Edep ve irfandan uzak bulunan feryadıma
Sabır ve sebat yetişmez oldu imdadıma, hasret yangınıma
Firkat ve haşyet inşirahında yol alayım, çare için aşka sarılayım
Sevda yaşayan ve nail olan yüreklerin hizmetinde bir ömür kalayım
Bir
Hüzün düşüyor yüreğime
Sessiz ve sakin olan ten ve ümitlerime
Beni benden alan firkatin edep ve ülfetli nezaketine
Her halinde, bin bir sabır içinde yazılan güftelerin feyzinde
Her okuduğum namelerin bir nakış gibi yüreğime işleyen enginliğine
Bilmem ki
Ne yazsam, şakırlığı bıraksam
İçimde düğümlenen umutları bir bir yeniden açsam
Keş keleri, ah u zarları, dinmeyen figanları sahiplerine bıraksam
Kalan nefesi Onun yolunda, ihsan ve ihlasın doruğunda tamamlasam
Hilkat ve ahdimin samimiyet ve sadakatiyle hicranın sahnesinde yaşasam…
Mustafa Cilasun
